این بیماری برای اولین بار در سال 1944 در " شبه جزیره کریمه " شناسایی و آن را "تب خونریزی دهنده کریمه " نامیدند. در سال " 1969 " مشخص شد که ویروس عامل تب خونریزی دهنده کریمه، همان ویروسی است که در سال 1956 در کنگو شناسایی شده بود. بنابراین نام "تب کریمه کنگو " به این بیماری داده شد.
تب کریمه کنگو بيماري حاد ويروسي است که در فصول گرم سال از" اواخر فروردین تا اواخر شهریور " ( زمان رشد و تکثیر کنهها ) بصورت ناگهاني شیوع می یابد. مخزن اصلی این بیماری درگوسفند ، گاو ، بز ، خرگوش وحشی و
شتر مرغ بوده که در این دامها هیچ علائم کلینیکی قابل توجهي مشاهده نمی شود و با انتقال به انسان موجب مرگ و میر " حدود 30 % " از بيماران مبتلا ميگردد.
راه انتقال بیماری:
این بیماری از طریق گزش کنه ، تماس نزدیک انسان با دامهای آلوده ( از طریق تنفس ) ، تماس مستقیم انسان با خون و ترشحات دام مبتلا ، تماس با بافتهای آلوده دام( لاشه دام آلوده در قصابی ها و کشتارگاه ها) و نهایتا از طریق تماس با ترشحات افراد بیمار انتقال می یابد.
علائم بیماری :
با بی اشتهایی ، ضعف ، تب ناگهانی ، کوفتگی ، درد شدید عضلات ، سردرد ، درد پشت حدقه چشم ، ترس از نور ، تهوع ، گلودرد ، دل درد و تغییرات خلقی بصورت بی قراری و افسردگی شروع می شود.
از روز سوم تا پنجم معمولا با ایجاد لکه های خونریزی (پتشی) در قسمت بالای بدن ، خط زیر بغل و خونریزی از اعضای مختلف بدن ( بینی ، لثه ، مجرای ادرار ، روده ، رحم و ... ) ادامه می یابد و نهایتا بیماران بد حال از روز پنجم به بعد دچار نارسایی کبدی ، کلیوی و نهایتا مرگ می شود.
راه پیشگیری:
افراد در معرض خطر این بیماری : دامداران و افرادی که در منطقه شیوع بیماری زندگی می کنند ، قصابها ، کارگران کشتارگاه ها ، دامپزشکان ، پزشکان ، پرستاران و بالاخره عموم مردم می باشند .
به دامداران و افرادی که در منطقه شیوع زندگی می کنند : سمپاشی منطقه ، حمام کنه برای دامها با هماهنگی دامپزشکی ، پوشیدن لباس روشن و نهایتا چک نمودن تمام بدن از نظر عدم وجود کنه ، هر " 2 تا 4 " ساعت ، توصیه می شود. رعایت حفاظت شخصی برای کارگران کشتارگاه ها و افرادی که در تماس مستقیم با ترشحات و خون حیوان هستند الزامی می باشد.
به دامپزشکان پوشیدن گان ، استفاده از دستکش ، چکمه، ماسک، عینک و مراقبت و احتیاط لازم در زمان معاینه و تزریقات دام سفارش می گردد.
به پزشکان و پرستاران شستن دستها قبل و بعد از تماس با بیمار - استفاده از دستکش و تعویض برای معاینه هر بیمار- پوشیدن گان ، استفاده از ماسک و محافظ چشم حین مراقبتهای پزشکی - احتیاط لازم هنگام استفاده از سرسوزن ، تیغ جراحی و سایر ابزارهای برنده- ضدعفونی نمودن وسایل در دمای " 60 " درجه سانتیگراد به مدت " 1 " ساعت و یا استفاده از مواد ضدعفونی کننده برای وسایل و اشیاء حساس به حرارت (توسط اتیلن اکسید) توصیه می شود.
برای عموم مردم پنج راه پیشگیری توصیه می گردد : شستشو با صابون و مایعات یا مواد شستشو دهنده با اینکه ویروس را از بین نمیبرند ولی تا حدی ویروس را غیر فعال میکنند. از گوشتهای بازرسی شده و ممهور به مهر دامپزشکی (کشتار مجاز) استفاده شود، بدین دلیل که در کشتارگاههای صنعتی، لاشه دام به مدت " ۲۴ " ساعت در فضای" ۴ " درجه سانتی گراد ( برای سپری نمودن دوره جمود نعشی ) نگهداری میشود که در این دما ویروس نیز از بین می رود، برای اطمینان بیشتر به زنان خانهدار ، قصابها توصیه می شود گوشت را به مدت " 24 " ساعت در یخچال ( فضای ۴ درجه) نگهداری کنند و پس از آن برای تکهتکه کردن گوشت با استفاده از دستکش و با احتیاط اقدام نمایند. فریز کردن گوشت در دمای " 1- " تا " 4- " درجه سانتی گراد نیز ویروس را از بین میبرد. پختن گوشت در دمای " ˚C56 " به مدت " ۳۰ " دقیقه ، بدلیل مقاومت کم ویروس در برابر حرارت ، باعث از بین رفتن آن می شود.